Овој викенд тотално неиспланирано се решивме за Катланово.
Патот одприлика ни беше познат, должината исто така, фалеше само да тргнеме.
Најдосадното возење е излегувањето од градската гужва.
Прво застанавме да наполниме вода и да каснеме малку во црквата Св. Спас во Маџари.
Одкако се наполнивме, тргнаме полека со желба што побрзо да стигнеме.
Како што поминуваше времето се повеќе се затоплуваше и се повеќе прифаќав дека временската прогноза била точна.
Одприлика до Петровец беше прилично тесно, покрај тебе прелетуваат камиони и камикази, понатаму е скоро па празно и е одлично за возење.
Јас сум алергичен на полен и прашина, па и проблем ми беше тоа што кивав многу често и очите ми солзеа, сепак не беше премногу страшно.
Стигнавме за одприлика 2 часа со поминати 39 километри.
Се распославме, сушевме се што е испотено, земавме нешто од продавничката после 2 неуспешни обиди да се погоди кусурот и легнавме да одмориме, 15 минути дремка и како нови.
Околу нас почнаа да се собираат кучиња и мачиња, едно од нив беше толку дрско што си помисли дека точакот мој е дрво па се опушти и си мочна на него, Бојана умрее од смеење, јас од викање.
После саат време одмор, го фатиме патот за надоле, одевме од другата страна па имавме и еден спуст што не освежи убаво.
За назад возевме побрзо темпо, времето беше топло, без трошка ветер.
На крај километражата покажуваше 82 километри поминати за 4 часа и 16 минути.
Одличен ден.
No comments:
Post a Comment